benimdünyam: Doubt

John Patrick Shanley'in hem senaryosunu yazdığı hem de yönetmenliğini üstlendiği 2009 ABD yapımı film. Meryl Streep , Philip Seymour Hoffman , Amy Adams gibi çok iyi oyuncuları kadrosunda barındıran filmde Viola Davis de kısa bir rol ile dahil oluyor. Film bir tiyatro oyunundan sinemaya uyarlanmış. Filmin beş dalda Oscar'a aday olduğunu da belirtmek gerek; En İyi Kadın Oyuncu (Meryl Streep), En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu (Philip Seymour Hoffman), En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu (Amy Adams ve Viola Davis) ve En İyi Uyarlama Senaryo. Bu adaylıklardan da anlaşılacağı gibi filmde oyunculuklar çok çok iyi.

Film bir kilisede geçmektedir.Yıl 1964. Ülkenin siyasi atmosferine paralel olarak ilk siyahi öğrenci (Danold Miller) okula kabul edilir. Okula uyum sağlamada ve diğer öğrenciler tarafından kabul görme noktasında sıkıntılar yaşayan Danold'a kilisenin rahibi Peder Brendan Flynn (Philip Seymour Hoffman) yakınlık gösterir. Aralarında özel bir ilişki gelişir. Bu ilişkinin mahiyeti ve ne boyutta olduğu tam olarak seyirciye gösterilmiyor. Peder Flynn ile Danold arasındaki ilişki, aynı okuldaki genç rahibelerden biri olan Rahibe James (Amy Adams)'in dikkatini çeker. Bir takım şüpheler duymaya başlayan rahibe James bu şüphelerini, okulun müdiresi Rahibe Aloysius Beauvier (Meryl Streep) ile paylaşır. Rahibe Aloysius son derece katı kuralcı, sert ve geleneklere sıkı sıkı bağlı bir rahibedir. peder Flynn ise rahibenin tersine daha çağdaş, gelişime ve değişime açık bir profil çizmektedir. Rahibe Aloysıus, Peder Flynn'i bu özelliklerinden dolayı sevmemektedir. pederin tırnaklarının uzun olmasını, çayına şeker atmasını, ilahi dışında müzikler dinlemesini tasvip etmemektedir. Pederi okuldan gönderip ondan kurtulmanın yollarını aramaktadır. Rahibe James, Pederin Danold'la olan ilişkisi hakkındaki şüphelerinden bahsedince de Rahibe Aloysıus'a gün doğar. Nihayet pederden kurtulmanın bir yolunu bulduğuna inanır. Bu aşamadan sonra film Peder Flynn ile Rahibe Aloysıus arasında bir güç savaşı şeklinde devam eder.

Doubt, iki zıt düşüncenin, Peder Flynn ve Rahibe Aloysıus'un çatışmasını temel alır. Bu ikili hemen hemen her konuda zıt düşüncelere sahiptirler. Peder Flynn öğrencilerle daha yakın ve arkadaşça bir ilişki kurmaktadır. Öğrenciler Onun yanında kendilerini rahat bir şekilde ifade edebilmekteler. Hatta bir kız öğrenci okuldan bir çocuğa aşık olduğunu ilk Peder Flynn'a söyler. Bu da Peder'in öğrencilerle ne kadar yakın ilişki kurduğuna iyi bir örnek teşkil etmektedir. Buna karşı Rahibe Aloysıus ise öğrenciler karşısında son derece sert, ve mesafelidir. Peder diğer rahip arkadaşlarıyla şen şakrak bir masada yemek yerken, Rahibe Aloysıus ve diğer rahibelerin yemek masası sessiz ve adeta yas havasındadır. Peder Flynn yaklaşan yılbaşı kutlamalarında ilahi dışında da müzikler çalınması ve kardan adam yapılması gerektiğini söyler fakat Rahibe Aloysıus bunlara kesinlikle karşı çıkar. İkilinin arasındaki farklar uzar gider. Daha önce de dediğimiz gibi film bu iki kişinin daha doğru bir ifade ile bu iki farklı görüşün çekişmesi ekseninde ilerler. Peki filmin sonunda hangi görüş galip gelir; her ne kadar Rahibe Aloysıus Peder Flynn'i okuldan göndermeyi başarmış ve dolayısıyla galip gibi görünse de bence asıl galip Peder Flynn ve temsil ettiği görüşleridir. Filmin sonunda pederin terfi ettiğini öğreniyoruz. Bu bana göre, pederi ve temsil ettiği düşüncelerin yüceltilmesi anlamına gelir. Öte yandan Rahibe Aloysıus aynı okuldadır ve daha da önemlisi pederden kurtulmasına rağmen içi rahat değildir. Filmin sonunda Rahibe James'e sarılıp ''Şüphelerim var'' diye ağlaması rahibenin kaybettiği taraf olduğu gerçeğini ortaya koymaktadır.

Gelelim Peder Flynn ile Danold Miller arasındaki ilişkiye. Bu ilişki Rahibe Aloysıus'un idda ettiği gibi uygunsuz bir ilişki mi yoksa Peder Flynn dediği gibi sadece Danold2ın okula uyum sağlaması için verilen masumane bir destek mi? Bunu tam olarak bilmiyoruz. Her ikisinin de olabileceği yönünde işaretler var. Yönetmen bunun kararını seyirciye bırakıyor.