Anne baba ve çocuklarının ilişkileri duygu sömürüsü yapılmadan ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. filmin çok sıcak bir atmosferi var. duygular seyirciye başarıyla aktarılıyor. bunda yaşlı oyuncuların başarılı oyunculukları önemli bir etken ama asıl önemli etken yönetmenin bu filmden hemen önce babasını kaybetmiş olmasıdır sanırım. film bir drama olmasına karşın yer yer çok başarılı esprilerde barındırıp izleyici güldürmeyi başarıyor.
50 yıllık evlilikleri boyunca birbirlerine aşık, beş çocuk yetiştirmiş bir kadın ve bir erkek, çocuklarının vefasızlıkları sonucu ayrılmak zorunda kalırlar. bu ayrılıktan önce son beş saatlerini birlikte geçirdikleri sahneler çok çok iyiydi. asıl vurucu sahne ise finali.
filmin afişi de gördüğüm en güzel afişlerden biri.
kıyıda köşede kalmış bu filmi mutlaka izleyin derim.
FRAGMAN: